Scheiding van geesten

HOORNGIDS | Het bericht kwam mij vorige week vrijdag onder ogen. De CDA-fractie in Hoorn voelt zich niet goed vertegenwoordigd, wanneer blijkt dat een fractielid een mooie relatie aangaat met een ander raadslid, terwijl ze al zo keurig gehuwd was. Het zal, naar mijn schatting, vooral een principekwestie zijn geweest, waardoor men in een zich oprecht christelijk noemende partij geen fractielid kan dulden die een beetje de hand licht met de regel: wat God verbindt, scheide geen mens. Dan begrijp ik het nog niet, maar ik kan me wel indenken dat men binnen een christelijke fractie gauw zal denken: wanneer ze zich al niks aantrekt van een goddelijk gebod, hoe wordt dan haar houding tegenover de fractievoorzitter?

Nu heb ik het woordje God al gebruikt in deze column en omdat ik dat in de komende zinnen nog vaker ga doen, is het goed voor een beter begrip dat ik even een omschrijving geef van wat ik versta onder dit woord. Ik onderscheid voor mij persoonlijk God met een hoofdletter en god met gewone kleine letters. Met de eerst God wordt bedoeld de hoofdpersoon uit een paar dikke boeken, die Zich af en toe vanuit de hoogte verstaan heeft met personen in een ver verleden die gelukkig goed konden onthouden en/of schrijven. Het is de God van, zeg maar Dick Bennis, de fractievoorzitter van het Hoornse CDA. De andere god, die met kleine letters geschreven wordt, is geen persoon. Hij praat niet met mensen en je hoeft ook niks tegen hem te zeggen, maar is altijd wel aanwezig bij en tussen mensen. Die god zorgt, net als de Hoofdlettergod voor precies dezelfde gevoelens, voor dezelfde ambities, voor dezelfde opofferingsgezindheid, voor de vreugd en het geluk, waar we zo graag als mens voor willen leven, maar zonder groepsvereiste onderwerping aan regels en geboden.

Linda Koekkoek, het raadslid dat onlangs een heel mooie relatie aanging met Danny Verdonk, ook raadslid, maar dan van een andere fractie – laat ik het duidelijker zeggen: van een totaal andere fractie met ideeën en uitgangspunten die het CDA compleet wezensvreemd zijn en die zaken voor de Hoornse samenleving zou willen bereiken, die het CDA nou juist wil voorkomen – moet nu kiezen tussen die mooie relatie en haar ouwe fractie. In mijn visie staat ze dus voor de keuze: of je laten voeren en vervoeren door al dat moois dat de god met kleine lettertjes je in bijna overdonderende mate biedt, of je onderwerpen aan de hoofdletter God, die dankzij de exegese van een paar duizend jaar voorschrijft, op welke manier je op een fatsoenlijke CDA-waardige wijze gelukkig dient te worden en nuttig voor een Godvrezende samenleving.

Fractievoorzitter Dick Bennis zit uiteraard met deze kwestie ook behoorlijk met de handen in het haar. Toegeven aan de gril van Linda betekent zonneklaar, dat hij het met de toch duidelijk omschreven leefregels die de gehoofdletterde God heeft laten opstellen, niet zo nauw neemt. Dat tast dan ook meteen en grondig de geloofwaardigheid van de CDA-boodschap in de gemeenteraad aan. En, wanneer je het vreemdgaan van je fractielid slechts wil toestaan wanneer ze zweert het met haar nieuwe partner absoluut nooit te gaan hebben over wat er binnen de fractie is afgesproken, dan blijft toch de onzekerheid knagen. Zou Linda in het vuur van haar vurig samenzijn met een andere zelfs dubbele vreemdganger, want hij scheidde ook al van zijn GroenLinkse fractie, zich steeds deze belofte kunnen herinneren en zelfs Danny’s nieuwsgierigheid naar haar komende handelen als raadslid en trouw fractielid kunnen weerstaan? Maar zou je dan wel als fractievoorzitter af en toe kunnen vissen naar wat er zich heeft voorgedaan in de fractie waar Danny zijn abjecte politieke mening toetst? Per slot van rekening heeft groteletterGod daarover in geen enkel boek uitspraken gedaan.

Linda Koekkoek kan zeggen dat ze voldoende voorkeursstemmen heeft vergaard om ze gewoon te mogen meenemen naar een raadszetel onder een andere naam. Als tweede op de lijst en als eerste vrouw daarop kan het aantal voorkeursstemmen iets anders worden geïnterpreteerd, maar je kunt alles wel anders bekijken. Ik vraag me af of Linda nu gewoon gezellig bij Danny in zijn fractie komt te zitten of dat ze zelf een eigen fractie begint. Bij de PvdA, waar Danny steeds gezellig aanschuift, zullen ze zich dat ook wel gaan afvragen, denk ik.

Gods wegen zijn ondoorgrondelijk. Gelukkig geldt dat niet voor het Hoornse CDA.