Tunnelvisie 1

HOORNGIDS | In moties kun je den volke tonen wat jouw diepstgewortelde wensen zijn om politiek te realiseren. Het is een raadsinstrument van allure. Heerlijk herkenbaar door de indeling in drie hoofdstukjes na de inhoud beschrijvende titel. Het eerste stukje is het kortst: ‘De gemeenteraad van Hoorn, in vergadering bijeen op – ‘ vul hier een datum in, wordt gevolgd door hoofstukje 2, meestal het langste stuk, beginnende met de ophef ‘Overwegende dat…bla, bla, bla, en dan overgaand in het dictum dat wordt ingeleid door ‘Verzoekt het college … bladibla’. Dan volgt nog een niet onbelangrijk stukje: de ondertekening door elke fractie, die de motie al ondersteunt, met de namen van de partijvoorganger die namens de fractie over het onderwerp gaat.

Soms is het jammer dat een voorzitter tijdens de vergadering alleen het dictum wil horen. Hij gaat er zomaar van uit dat iedereen de voorafgaande stukjes tekst ook al begrepen heeft. Ja, dat kan natuurlijk best, maar vooral dat tweede hoofdstukje is het meest interessant. Daar is heel diep over nagedacht en wanneer je alleen dat maar laat voorlezen, mis je toch de diepgevoelde emotie die de schriftelijke lading nu eenmaal wat ontbreekt. Bovendien is het juist in de politiek belangrijk, dat je je laat horen, ook al blijft het aantal luisteraars beperkt tot de mensen die zich in de raadzaal bevinden en de verslaggever, die geen zin had om alles in het stadhuis te komen beluisteren, terwijl dat via het internet net zo gemakkelijk kan.

De motie die mij deze week het meest trof was er een die aanvankelijk door maar liefst acht van de veertien fracties was ondertekend. Men wil er bij het college op aandringen met voorrang te laten bestuderen of het niet een prachtig idee is om vanaf de Maelsonstraat een voor auto’s geschikte onderdoorgang te maken naar een ondergrondse parkeergarage onder het spoor door. Met, mag je gerust pikant noemen, een mogelijkheid om aan die zuidkant met je auto ook te mogen opduiken richting binnenstad. Gewoon briljant! Het tunnelplan van een paar jaar geleden op een andere plek weer terug laten komen! Maar nu koppel je daar - je hebt er met z’n allen echt over nagedacht – het plan aan vast om bovengronds elders in het gebied woningbouw te plegen. Je noemt de tunnel-met-parkeergaragefaciliteiten een maatregel met een rode-loper-effect. Supergaaf natuurlijk. Je kunt niet royaal genoeg een uitnodigende dinges realiseren. En het resultaat is tevens (hierbij was ik het even kwijt) dat de verkeersdruk op de binnenstad verminderd zou worden.

Acht fracties, drie van de coalitie en maar liefst vijf fracties van de oppositie zetten hun handtekening onder deze motie. Zelfs de PvdA was hier aangeschoven! Dus niet meer zeuren dat de beslissingen altijd verlopen langs de scheidslijn tussen coalitie en oppositie. Nu heb ik op stedenbouwkundig gebied geen enkele scholing gehad, maar zou een ondergrondse parkeergarage aan de Noordkant van het station met een voor voetgangers en desnoods ook voor fietsers - laat ik niet te krenterig over komen - een prettige ondergrondse verbinding met de binnenstad onder het spoor door, niet een stuk makkelijker financieel haalbaar zijn?

Wethouder Samir Bashara trachtte te begrijpen wat de diepere betekenis van deze motie zou kunnen zijn. Wil de raad de plannen rond De Poort van Hoorn gewoon een nieuwe variant laten worden van het ooit gesneuveld Carbasiustunnelplan en dienen eerdere verkennende gesprekken voortaan alleen in deze richting te worden gehouden? Ik moet je zeggen, dat ik uit de woorden van Chris de Meij (VVD) en Roger Tonnaer van zijn eigen fractie opmaakte dat ze daar inderdaad op aan wilden sturen. De wethouder liet doorschemeren, dat zulke gedachten afwijken van de eerdere visies waarvoor men alweer even geleden in meerderheid de handen op elkaar kreeg en dat alles langer zou duren, het soepel verlopende overleg met lastige instanties in gedrang kon komen. Het bierviltje waarop GroenLinksvoorman Roy Drommel de extra kosten uitrekende kreeg niet de vervangende waarde van een eventueel extra onderzoek. Dat werd dus schorsen.

Na de schorsing bleek de thee niet zo heet bedoeld als er in de motie stond en met de toezegging van Samir, dat hij natuurlijk nog alle opties openhoudt, zou de motie overbodig zijn, maar zo werkt dat niet bij Chris en Roger. Met het aannemen van de motie zou je met enige scepsis kunnen aannemen dat de Carbasiustunnel onder een andere naam toch weer iets dichterbij was gekomen, of dat verhitte discussie over de juiste interpretatie van de motie in de toekomst het raadswerk weer eens ouderwets spannend gaat maken. Wordt vast en zeker vervolgd!