Liever de lucht in

HOORNGIDS | Woningen zijn nodig. Veel woningen, en geen raadslid in Hoorn die daar anders over denkt. Gebrek aan betaalbare woonruimte trekt diepe sporen van ellende door de stad. Thomas de Groot, het nog tamelijk nieuwe raadslid van de PvdA illustreerde dat pijnlijk met de mededeling dat hij nog bij zijn moeder woont. Nieuwe ruimte voor woningbouw wordt in deze mooie stad steeds moeizamer gevonden en daar, waar mogelijkheden zich openbaren is geen moeite de fracties te veel om de kaders voor mooie plannen vast te stellen.

De locatie waar voorheen het bedrijf De Egel Banden was gevestigd kwam in de spotlights en om de keuze voor de invulling ten behoeve van zoveel mogelijk woningen als haalbaar te vergemakkelijken, liet het college drie opties formuleren. Oh, er werd geworsteld met mogelijkheden en wenselijkheden, zeker nadat twee omwonenden daar ter vergadering hun wensen en zorgen over uitspraken. De derde mogelijkheid betreft een appartementencomplex van vier verdiepingen met een aantal woningen waardoor de gemeente nog net de mogelijkheid behoudt om mee te praten over de categorieën woningen, gerelateerd aan de betaalkracht van toekomstige bewoners. Dit gebouw zou een bouwhoogte bereiken van maar liefst twaalf meter en dat was de meeste fracties drie meter te hoog. Over bleef de keuze voor twee varianten met een nokhoogte van negen meter, één meter hoger dan het bestemmingsplan uit een ander tijdvak. De omwonenden verklaarden grootmoedig geen probleem te hebben met die negen meter.

Het was het voorstel van de jonge liberaal Rob Droste, die een totaal andere visie toeliet op bouwmogelijkheden in dat stukje Keern. Gedurfd, brutaal misschien, maar een betere oplossing biedend voor de woonproblemen, die niet alleen Hoorn, maar heel Nederland teisteren. Een gezapigheid doorbrekend plan, waarin zelfs sprake is van nog veel hogere bouw dan die armzalige twaalf metertjes. Geen omwonenden die daar moeite mee kunnen hebben, wanneer je meteen ook het hele rijtje verouderde woningen langs het Keern, tot aan de ingang van de Blauwe Berg zou vervangen door stapelbouw, waarin een veelvoud van dertig woningen zou kunnen worden waargemaakt.

Ach, en hoe zeer werd duidelijk, dat de Hoornse politici nog volledig zitten vastgeroest in kleinstedelijk geploeter. De visionaire jongeling werd met hoon overladen en hem werd spottend verweten door Jeroen van der Veer van Hoorn Sociaal dat hij een soort van Manhattan aan het Hop nastreefde. Rob verzuimde de bal terug te kaatsen met een opmerking dat zoiets zelfs van geringe ambitie getuigt. De enige andere visionair die het Hoornse bestuur lijkt te herbergen, was de D66 wethouder van zoek-het-hogerop-bouwzaken Arthur Helling, die de overige fracties, die gevangen lijken te zitten in kneuterigheid, voorhield, dat met zo weinig bouwlocaties Hoorn het wel zal moeten zoeken in hogere bouw.

Dit frisse bouwinzicht getuigt niet van hoogmoed, maar van het besef dat hoog moet. Een dappere houding van dan liever de lucht in is de enige waarmee Hoorn een deel van de als prangend ervaren woningnood kan oplossen. Op de plek van De Egel Banden kan een nieuwe woontoren verrijzen,  waar men vanaf de bovenste verdiepingen met gemak boven op het dak van de nu nog in aanbouw zijnde Toren van Hoorn kan kijken. Een dakterras met op elke hoek een verrekijker, waarin men à raison van 20 cent een blik kan werpen op wat er aan zich aan de uiterste grenzen van Westfriesland afspeelt en bij heldere dagen nog veel verder. Hoogbouw met op meer gebieden weidse vooruitzichten!

Tegenwerpingen van andere fracties duiden op een angst dat Hoorn gaat starten aan een nieuwe Toren van Babel, maar het enige goede advies dat ik dan kan geven is: hou je op de hoogte van ideeën van Rob Droste! Ontstijg jezelf en je eigen denkniveau en erken dat echte oplossingen slechts gevonden kan worden in nieuwe kaders. Alleen dan kunnen bouw en andere oplossingen tot grote hoogte komen.