Belangwekkende zaken of hoe een hoes ook gerust een touwtje mag zijn

Column van Sjaak Grosthuizen

HOORNGIDS | Twee onderwerpen stonden afgelopen dinsdag prominent op de te behandelen agenda van de Hoornse raadscommissie. De Omgevingswet, die alle verordeningen op gebieden binnen het fysieke domein bundelt waardoor ‘de dienstverlening naar inwoners verbetert, versnelt en vooral ook digitaliseert’. Mij zei dat op dat moment niet zo bar veel, maar in een 20 pagina’s tellend document wordt uit de doeken gedaan hoe wij ervoor kunnen zorgen dat we in Hoorn in 2050 nog steeds kunnen zeggen dat we in een uiterst prettige leefomgeving vertoeven. Er is pakweg € 350.000,- euro uitgetrokken voor 2020 en 2021 om de regeltjes en bijpassende uitvoering spic en span voor elkaar te krijgen.

Een tweede agendapunt is het Programma economie Hoorn. Belangrijk om Hoorn een beetje uit het economische slop te krijgen. Daar zitten we namelijk in en dat kan anders. Een bedrijf dat er verstand van schijn te hebben heeft à raison van enige tienduizenden euro’s zes actielijnen uitgedacht, waarlangs we ons weer omhoog kunnen trekken. Belangrijk natuurlijk, maar op de publieke tribune ontwaarde ik slechts twee personen, die er eigenlijk altijd al bij zitten. Dat moet de commissieleden toch het gevoel hebben gegeven dat ze vooral voor de anonieme burgerij aan het werk is. Voorzitter Bert van Dijkhuizen bracht ieder in zijn openingswoord in de juiste stemming door te memoreren dat het die dag Nationale Knuffeldag was en ook de bezoekers heette hij allemaal welkom.

En na zes weken van voorbereiding op deze en wellicht volgende vergaderingen kwamen toch details naar voren die u en ik zo gemakkelijk over het hoofd zouden hebben gezien. Een mooie illustratie van die alertheid op details is wat Yousouf Yousoufi van de VVD aantrof in de Welstandsnota over de parasols die de horecabedrijven in de binnenstad gebruiken. In de welstandsnota die nauwelijks argwaan wekkend bij de af te hameren B-stukken stond werden daaraan welstandseisen gesteld. ‘Parasols zijn uitgevoerd in geweven tentdoek of vergelijkbaar materiaal. Toegestane kleuren voor parasols zijn donkergroen, donkerblauw, donkergrijs, bordeauxrood crème of andere gedekte kleuren.’ En juist in de aanvullende criteria heeft de VVD volkomen terecht een heus pijnpunt ontdekt, namelijk: ‘Parasols dienen, indien niet in gebruik, met een hoes afgedekt te worden.’

Dát gaat de liberale fractie nu net een stapje te ver. Zo’n hoes kost geld en nu zou elk bedrijf met parasols gedwongen worden om kosten te maken om voor elke parasol waar nog geen hoes voor is  een passende hoes in te slaan. Of wethouder Arthur Helling van zonweringszaken zich daarvan bewust was en wat hij van plan is hiermee te doen? Hoewel voorzitter Bert deze zaak een beetje af deed door genoemde als een klein dingetje te beschouwen gaf de wethouder, mede namens zijn collega-wethouder die niet aanwezig was, maar ook over deze zaak gaat, toe dat de parasolhoezen-kwestie terecht even werd genoemd. Omdat parasols ook met een eenvoudig touwtje omwikkeld een nacht buiten kunnen doorbrengen, zonder het stadsbeeld en de beleving ervan al te veel schade te berokkenen. De fractiewoordvoerder kan nu opgelucht zijn fractie geruststellen op dit punt.

De vergaderpunten die wel uitgebreid behandeld zouden worden, werden op een vertrouwde manier uitgebreid behandeld. De economie van Hoorn zal ongetwijfeld goedbedoelde zetjes krijgen in diverse richtingen, al wachten de veertien fracties met spanning af, wanneer de zes vage lijnen worden behangen met concrete voorstellen. We zullen gewoon even rustig moeten afwachten tot dat zo ver is. En het kan zomaar zijn dat reeds lopende projecten om het allemaal wat beter te laten gaan in Hoorn met vaster richtinggevoel worden voortgezet. De twee mensen op de publieke tribune en ik hebben elkaar laten weten daar het volste vertrouwen in te hebben.

Sjaak Grosthuizen schrijft zijn column Sjaak Grosthuizen schrijft zijn column