Politie en prioriteiten

HOORNGIDS | 

Op velerlei gebied is er sprake van onderbezetting. In het onderwijs moet elke dag maar weer bezien worden of er iemand voor de klas kan staan, in de ziekenhuizen is behoefte aan vele duizenden mensen om de enorme werkdruk te verlichten en bij de nationale politie is het al een wonder als er inbraak wordt opgelost en de aangiftes van diefstal of erger ook daadwerkelijk in behandeling worden genomen. Op het platteland wonen mensen die in geen jaren een geüniformeerd persoon hebben gezien. 

Bovenmatige inzet verkeerspolitie
Des te verbazingwekkender is het dat diezelfde politie steeds maar weer met grote teams uitrukt naar dezelfde locaties om daar op relatief ongevaarlijke plekken snelheidscontroles te houden. Om maar concreet te zijn: de politie in eigen regio voelt zich kennelijk heel senang op de parkeerplaats van voetbalvereniging Zwaluwen ’30. Hun aanwezigheid op die plek zorgt overigens voor extra verkeersdruk op de wijk Grote Waal, daar de zeer frequente presentie aan de Berkhouterweg impliceert dat er massaal gekozen wordt voor een andere route. Op de voorkeursbekeuringenplek worden, gewapend met thermosflessen en bekertjes, heel wat uurtjes doorgebracht door omvangrijke teams. Eén achter de boom, één daar weer achter voor de follow-up, minimaal vier geüniformeerden die de slachtoffers ernstig toespreken en de bekeuringen voor een overschrijding van de snelheidslimiet met maar liefst 6 kilometer mogen uitschrijven. 

Welk probleem wordt opgelost?
Je vraagt je af welk probleem de politie daar aan het oplossen is. Harder dan 50 kilometer rijden is vrijwel onmogelijk vanwege de omstandigheden aldaar en het heeft er dan ook alle schijn van dat gekozen wordt voor een eenvoudige politietaak in plaats van echte problemen te lijf gaan. Als zo’n compleet opgetuigd team te voet en met de fiets door de wijk Kersenboogerd gaat lopen en rijden dan levert dat weliswaar geen stuiver op, maar is er wel een gevoel van veiligheid voor de inwoners en wordt gehoor gegeven aan de roep om meer blauw op straat. Het verweer van de politie zal zijn dat de verkeerspolitie niets te maken heeft met de lokale politie. Dat zal best, maar dan zorg je er als landelijke politie maar voor dat de verkeerspolitie een lager beloningssysteem kent dan de mensen die de straat op gaan. De verkeersgeüniformeerden hebben immers risicoloos, voorspelbaar en eenvoudig werk en keren altijd weer op dezelfde tijd huiswaarts. Voor de echte politie gaat dat niet op. Daar is sprake van hoge werkdruk en onregelmatig en risicovol werk. Maar het is wel de kerntaak van de politie: bescherming van de burgers tegen geweld en criminaliteit. De bescherming van de burger als primaire politietaak zit echter in het verdomhoekje. Wat daarvoor in de plaats is gekomen voelt als verraad aan degenen die de politie uiteindelijk financieren: diezelfde burgers.