In de wolken

Column van Sjaak Grosthuizen

HOORNGIDS | Soms lijkt het raadzamer niet te ver voor de muziek uit te lopen. Je kunt als aanstormend politicus met de beste bedoelingen bezield zijn en zelfs nog steeds bereid zaken grondig te bestuderen alvorens met iets gewaagds aan te komen, maar altijd loert het gevaar dat een meerderheid van de ervaren en lichtelijk vergrijsde raadsleden zich er met afschuw van afkeren en zo mogelijk voor enige decennia het denken in de voortvarende richting tot taboe verklaren. Wie als beginnend raadslid dit gevaar reeds onderkent en zich eerst gaat bezinnen op een strategie waarmee in kleine stapjes middels gekweekt vertrouwen de geesten rijp worden gemaakt totdat vanzelfsprekendheid van het aanvaarden van visies en denkwijzen een realiteit wordt, is nu al een knap politiek talent te noemen.

Ik heb het over de wilde motie over hoogbouw, ingediend door Thomas de Groot (PvdA), Menno Jas, (DRP), Niek Heijne (D66), Rob Droste (VVD) en Cees Maas (ChristenUnie). In die motie wordt het college gevraagd ‘de conclusies van het rapport “Hoogbouw, een studie naar Nederlandse hoogbouwcultuur” van Stichting Hoogbouw over te nemen en de mogelijkheden tot hoogbouw in Hoorn in kaart te brengen en mee te nemen in de woonvisie.’

Een blijk van geweldig gevoel voor de hedendaagse woonnoden en behoeften van kleine steden om voor vol te worden aangezien in de ogen van de omringende wereld. Het is een manmoedige poging een flinke streep te zetten door stug volgehouden bekrompen plattelandsdenken. Maar de motie werd aangehouden en dat zou best wel eens een heel wijze stap kunnen zijn, tenzij het de aanloop is naar het terugtrekken van de motie.  Want hoe je het ook wendt of keert: deze motie past als geen andere in het jaar 2020 en verdient het te worden aangenomen en uitgevoerd.

Op momenten als deze zie ik weer de beelden voor me die zich als automatisch op het netvlies zetelen wanneer ik de term hoogbouw hoor. In Hoorn is daar zo’n te creëren prachtige plaats voor met heel veel ruimte eromheen voor groen en speelplaatsjes. De Provinciale weg zoals die door Hoorn snijdt kan vanaf de Poort van Hoorn ondergronds tot bij of zelfs voorbij de afslag van het huidige gemeentehuis (in mijn visie is dat het voormalige gemeentehuis) en bovenop de tunnel verrijzen minimaal een vijftal gebouwen naast elkaar, als vingers van één hand. Twee aan beide kanten met een hoogte van twee keer de maximum Zevenhuishoogte en de middelste als een ranke toren van zeg zestig meter hoog. In ieder geval hoog genoeg om vanuit heel Medemblik duidelijk zichtbaar te zijn. Als een soort statement, dat voor de lieve vrede als statement fanatiek ontkend dient te worden.

Ik vind het heerlijk te zien dat jonge tot redelijk jonge raadsleden, die voor het merendeel niet schrikken van dikke boeken over interessante zaken, ook onze raad bevolken. Geprezen zij de raad en daarmee de stad  die de voelhoorns voor hun creatieve inbreng alert hebben uitstaan. Gezegend ook politici met kennis van een heel dik boek, die in dit soort ideeën geen vrees koesteren voor een toren van Babel binnen de stadsgrenzen. Glorie aan hen die de stad verrijken met woon- en werkgenot dat tot grote hoogten leidt.

Ik wil het visionaire vijftal graag steun betuigen. Laat je niet ompraten door je aan oude conventies vastgeroeste fractiecollegae. Hun ervaring heeft de stad nog steeds niet gevrijwaard van de problemen die telkenmale tijdens commissie- en raadsvergaderingen de agenda’s vullen. Houd dapper stand en laat je niet lijmen met beloften voor enig politieke toekomst. Blijf slim drammen en in godsnaam niet op de irritante manier van het opperhoofd van FT. Ik hield al van Hoorn en ik weet dat ik evenals stadgenoten zelfs al in een nabije toekomst, dankzij jullie gedurfde vernieuwende inzichten en tactisch vermogen, met hoogtebouw in stijgende mate in de wolken zal zijn.

Sjaak Grosthuizen schrijft zijn column Sjaak Grosthuizen schrijft zijn column

Reacties
Reactie: (Nico Mast)
1-3-2020, 11:30
Deelreactie. Vingers aan een hand, geven de indruk van betrekkelijk slanke gebouwen zoals de Toren van Hoorn. Mede omdat er dan relatief veel oppervlak nodig is voor liften en noodtrap, worden dat zeer prijzige woningen. Verkoop in die prijsklasse, zoals ook in het Missiehuis project, verloopt zeer moeizaam. De markt voor 'Vingers' is vooralsnog uitermate beperkt.