Let’s go to the beach

HOORNGIDS | De stemming in de raadzaal was bijna feestelijk te noemen. Hoorn was al druk in de weer om een stadsstrand te realiseren, maar bestuurlijk lagen er kennelijk nog wat losse eindjes te wachten op verbindende knopen. Die knopen hebben nu een definitieve versie. Elke knoop kent zijn eigen moeilijkheidsgraad en toepassing en varieert van een eenvoudige mastworp en het beleg voor korvijnagel tot een iets ingewikkelder achtknoop of slipsteek. Voor het stadsstrand lag de keuze voor uit drie varianten, heel simpel variant 1, variant 2 en variant 3 genoemd.

Het voorstel van het college ging uit van variant 2. Een beetje gebracht als het beste wat je voor een bepaald bedrag kan krijgen. Variant 3 was voor Roy Drommel van Zandvoort en ook GroenLinks de mooiste, maar wat je daar meer voor moest betalen deed hem toch maar kiezen voor variant 2. Variant 2 is het geworden. Alle fracties kozen hiervoor en het enthousiasme was groot. Aart Ruppert claimde zelfs alvast een plekje voor zijn handdoek, pal naast de zelf gegraven kuil. Je proefde het verlangen naar het eindproduct. Wat het allemaal precies gaat kosten en hoe dat budgettair opgelost  wordt komt aan het einde van dit jaar wel in zicht.

De zomer nadert en bovendien lijken de beklemmende tijden van coronagevaren enigszins op afstand te geraken en het verlangen naar een strandleven zonder lange ritten in bloedhete auto’s speelt dan mee in de anders altijd zo verantwoordelijke besluitvaardigheid van Hoornse raadsleden. Wie kan er tegen zijn op een zandstrand op loopafstand? 

Alleen Jan Kollen van de PvdA leek onaantastbaar voor het meeslepende karakter van de varianten. Ook zijn fractie was voor variant 2, maar kon het niet allemaal wat goedkoper? Deze variant, door collega’s in de raadzaal direct variant 2 min gedoopt, ontmoette niet veel bijval. Wel bleek bij een aantal fracties een flink stuk mensenkennis. Er is een weg voor de auto’s en een voetpad voor voetgangers die elkaar door het gebiedje meanderend zeker zesmaal kruisen. De automobilisten, wist FT- afgevaardigde Nico van Oudheusden, kunnen het weggetje gebruiken als crossbaan. Ook gaf hij namens zijn fractie de waarschuwing door van ongure types die voordeel zouden zien in het verstopte karakter van de parkeerplaatsen. Menno Jas van de DRP leek dit soort types te herkennen en toonde nieuwsgierigheid naar het toezicht.

De zaak schreeuwt om een passende openingsplechtigheid als het zover is. Robert Vinkenborg begon met het noemen van een passende song, en dat werd door anderen vlot aangevuld. We zijn nog niet zover, maar songtitels zijn er genoeg voor een avond durend concert en dan heb je nog maar een bescheiden aantal beachsongs en strandliedjes gehad. Ik heb even gezocht naar aanvullingen en ik zou er een hele column mee kunnen vullen. Nu heten veel toepasselijke liedjes ‘The Beach’ of gewoon ‘Beach’. Interessanter zijn titels als ‘Einstein on the beach’ of ‘Sex on the beach’. Ik zag de titel ‘Whales on the beach’ en ik weet niet of we dat moeten doen, wanneer ons strand ook wordt bezocht door voluptueuze dames en heren. ‘Beach creatures dancing like cranes’ moet kunnen en ‘Twee meisjes op het strand’ ook wel. Er zijn diverse liederen die handelen over de gang naar het strand. ‘Vamos a la playa’, of ‘Naar het strand’, zowel in de versie van Brigitte Kaandorp als in die van Sesamstraat. ‘Op het goudgele strand van Ameland’ behoeft enige tekstaanpassing en met ‘Memorial beach’ zullen we moeten wachten tot daar helaas een aanleiding toe bestaat. ‘Aan het strand stil en verlaten’ zullen we vast geen ‘Bear on the beach’ tegenkomen of een ‘Beach Party’.

In het najaar zal de zomerkolder wel uit de politieke hoofdjes zijn verdwenen en dan kan er worden gesproken over de financiële consequenties. Dan heb je kans dat Jan Kollen ook wat meer begrip zal ontmoeten, want uitspraken dat we juist nu iets moois moeten realiseren is koren op de molen van mensen die dat voor ons willen regelen. Maar tegen die tijd gaan we gewoon op zoek naar liedjes over geld.