Wat op een goed vat rijpt…

Column van Sjaak Grosthuizen

HOORNRADIO | Natuurlijk mag je politiek saai vinden, een dooie boel. Voor een hoop mensen is dat zo en je mag dat ook jammer vinden. Spanning en sensatie vindt je makkelijker en vaker bij Netflix. Toch bieden de politici wereldwijd en beslist ook in kleinere kringen boeiende ontwikkelingen voor de fijnproever. Ik vergelijk dat wel eens met het drinken van whisky. Voor de achteloze wegklokker van spiritualiën zal het weinig uitmaken waar de specialiteit zit. Het genot zit hem dan gewoon in de 40% alcohol en het feit dat er meerdere glaasjes uit een fles gehaald kunnen worden.

De fijnproever zal zich openstellen voor de nuances, de tonen. Proef je turf en in welke mate? Welke smaaktonen vallen te ontdekken? Proef je fruitsmaken? Aroma’s van vanille, noten, bloesems gemaaid gras? Is het gerijpt of nagerijpt op een sherryvat of was het port of witte wijn? Komen nog meer subtiele smaken naar boven na het toevoegen van een paar druppels water? Politiek voor fijnproevers is als genieten van zowel oorstrelende vioolsonates als voor een blaasorkest op volle sterkte.

In de tijd dat de Amerikaanse president in zijn nadagen verwoed bezig is de puinhoop die hij gaat nalaten onvergetelijk te krijgen en dat het volledige Nederlandse kabinet grootmoedig toegeeft dat de politieke beslissingen van de afgelopen jaren mensonterend is geweest op bepaalde dossiers, trachten de Hoornse politici met behulp van af en toe haperende internettechnieken politiek te bedrijven en uit te zoeken of je vanuit je eigen werkkamer in staat bent tactische politieke spelletjes te blijven spelen en voor de meeste Hoornse politici wordt dat gedaan zonder alarmerende brieven te sturen naar bewoners die nog veel te weinig verontrust zijn.

Afgelopen dinsdagavond waren de commissieleden actief en één van de onderwerpen gold de woningbouw. Een onderwerp waar de afgelopen jaren ontzettend veel over is gepraat en waarbij de conclusie getrokken kan worden, dat heel veel over woningbouw praten niet betekent dat er dan veel gebouwd wordt. Bij onderwerp woningbouw is er in Hoorn geen enkel lid van welke partij dan ook die zal beweren dat woningbouw niet zo urgent is. De gemeente zelf bouwt geen huizen, maar maakt het mogelijk dat er bebouwd gaat worden. Hoe kun je je dan toch nog een beetje profileren als partij die een groter hart heeft voor bouwen?

Thomas de Groot, het jonge raadslid van de PvdA, die al enige tijd ervaring opdoet met woningruimte zoeken in Hoorn, stak politiek gesproken goed van wal. Het ligt aan de VVD, niet alleen lokaal, maar ook regionaal. En zeker wanneer het woningzoekers betreft met een buitenlandse oorsprong, zoals vergunninghouders en arbeidsmigranten, dan wil de VVD daar graag moeilijk over doen. Ook modulair bouwen en kleinere woningen liggen niet goed bij de VVD. Plannen daarover worden al jaren getraineerd of weggeschoffeld. Zo! Dat was er uit!

Commissielid namens de VVD, Rob Droste, onthoud die naam!, verblikte of verbloosde niet. Hij hield rustig zijn eigen betoog en in de laatste regel kaatste hij de bal vakkundig terug met de opmerking dat de PvdA ook in de vorige raad meebestuurde. Roy Drommel van GroenLinks zette nog even een tandje bij en binnen de kortste keren werden we op de hoogte gebracht van de kwalijke landelijke invloed. Menno Jas van De Realistische Partij zorgde ervoor dat het element van vergunninghouders die de vervulling van woonwensen van het eigen volk kwamen bemoeilijken nog iets prominenter onder de aandacht kwam, maar ik weet niet zeker of dit nou gewoon de herhaling was van eerdere opmerkingen. Hij kwam met het verwijt dat er wordt gezwartepiet, maar hij mag er best voor uitkomen dat juist hij gek is op dat spelletje.

Even leek het er op dat de discussie een ongekende felheid zou krijgen, maar Niek Heijne van D66 slaagde er al in met de opmerking dat zowel links als rechts steken heeft laten vallen, landelijk en lokaal, de angel een beetje uit de discussie te halen en verder viel iedere fractie terug op de wens om nu eens eindelijk verder te gaan dan visies en plannen maken. Ga aan het werk was de kreet, die alle tegenstellingen deden wegzinken. Jammer, jammer, want het is niks te vroeg voor het aankaarten van de Hoornse variant op de Ruttedoctrine.

Misschien heeft Thomas ons alvast een eerste smaakproefje gegund van wat hij nog op vat heeft. Iets meer laten rijpen, is mijn advies en dan mag de echte fijnproever zich laven aan de spannende nu nog half verborgen smaaktonen. Het wordt een goed jaar!

Sjaak Grosthuizen schrijft zijn column_wat op een goed vat rijpt Sjaak Grosthuizen schrijft zijn column_wat op een goed vat rijpt