Synthetische kledingvezels remmen aanmaak van longcellen

HOORNGIDS | Nylon en polyester hinderen de groei en het herstel van onze luchtwegen, concluderen wetenschappers van de Rijksuniversiteit Groningen, TNO en Plymouth Marine Laboratory in nieuw onderzoek naar het effect van microplastics en microvezels op onze gezondheid.
 
De onderzoekers ontdekten dat synthetische vezels in textiel het lastiger maken voor de longen om zich te herstellen. Ze waarschuwen dat dit met name gevolgen zal hebben voor mensen met COVID-19 en voor kinderen, van wie de longen nog in ontwikkeling zijn. Professor Barbro Melgert, hoofdonderzoeker: ”Een virus beschadigt het longweefsel, en als je daarvan moet herstellen terwijl je longen gevuld zijn met vezels die dit herstel belemmeren, dan heb je naast COVID-19 nog een ander probleem.”
Het onderzoek wordt op woensdag 24 februari voor het eerst naar buiten gebracht in de tweede aflevering van het Plastic Health Channel van de milieu-organisatie Plastic Soup Foundation, gepresenteerd door Daphne Bunskoek.

Miniatuurlongen
Om goed te kunnen zien wat er in de longen gebeurt, hebben Melgert en haar collega-onderzoekers gebruik gemaakt van zogenaamde ‘mini-longen’. Deze luchtwegen en longblaasjes zijn mini-organen die met behulp van stamcellen zijn gekweekt. Om de impact van nylon- en polyestermicrovezels op longweefsel te kunnen bepalen, zijn de mini-longen gedurende 14 dagen blootgesteld aan vezels die klein genoeg waren om te worden ingeademd.
De onderzoekers hebben zich specifiek op polyester en nylon gericht, omdat die materialen het meest voorkomen in binnenruimtes, waar mensen het grootste deel van hun tijd doorbrengen. Deze nieuwe bevindingen bouwen voort op eerder onderzoek door Dr. Fransien van Dijk en collega’s over de impact van microplastics op longen, dat in 2019 op de Plastic Health Summit werd gepresenteerd.

Via de longen naar het hart en de foetus
Dr. Phoebe Stapleton van de Rutgers University in de Amerikaanse staat New Jersey vroeg zich af wat er precies gebeurt met plastic deeltjes ná inademing. Samen met haar mede-onderzoekers liet ze zwangere ratten nanoplastics inademen en bepaalde daarna de hoeveelheid plastic in het weefsel van zowel het moederdier als de foetus. De conclusie was dat nanoplastics na inademing door zwangere ratten ten slotte ook in de foetussen terechtkomen. Het plastic werd niet alleen in de longen en het hart van de zwangere rat aangetroffen, maar ook in de lever, de longen, het hart, de nieren en de hersenen van de foetus.
Stapleton waarschuwt dat dit ook kan gelden voor menselijke longen. Stapleton: ”We moeten allereerst meer greep krijgen op de totale blootstelling van de mens. We moeten de chemische stoffen in deze nanoplastics identificeren.” Ook haar onderzoek wordt gepresenteerd in de uitzending van het Plastic Health Channel van 24 februari.

Microvezels en de rol van ’fast fashion’
‘Fast Fashion’ speelt een grote rol in plastic microvezel-vervuiling. Daarom vraagt Plastic Soup Foundation met haar campagne Ocean Clean Wash al jarenlang aandacht voor de bijdrage van de mode-industrie aan deze vorm van vervuiling. Hierbij wordt samengewerkt met het Italiaanse onderzoeksinstituut IPCB van de Italiaanse Nationale Onderzoeksraad CNR, en wordt onderzocht hoeveel vezels precies vrijkomen uit de kleding van vier wereldspelers op modegebied: Adidas, Zara, Nike en H&M.
Laura Díaz Sánchez, campagneleider van Ocean Clean Wash, waarschuwt in dezelfde YouTube-uitzending dat kleding zowel tijdens het dragen als het wassen microvezels verliest. Díaz Sánchez: ”Meer dan de helft van de kleding die we dragen is gemaakt van synthetische materialen zoals polyester. Het probleem met dit soort materialen is dat de vezels ervan kort en puntig zijn en dus veel makkelijker loslaten en vervolgens door de lucht in ons huis zweven en neerdalen in het stof.”

Een benchmark voor de industrie
Ocean Clean Wash heeft samen met het Italiaanse onderzoeksinstituut CNR (Consiglio Nazionale delle Ricerche), en geheel onafhankelijk van de mode-industrie, een benchmark en label ontwikkeld. Deze nieuwe standaard stelt merken, organisaties en consumenten in staat om te zien hoe veel of hoe weinig microvezels bepaalde kleding afgeeft. Elk deelnemend modemerk wordt aan de hand van dit benchmark beoordeeld en mag vervolgens een rood, oranje of groen label aan de kleding hangen. Het label, gefinancierd door de Nationale Postcode Loterij, zal consumenten in staat stellen om op basis van de milieu-impact weloverwogen beslissingen te nemen over de kleding die ze kopen.
Díaz Sánchez: ”Dit is een geweldige kans voor de mode-industrie om deel uit te maken van de oplossing en niet alleen van het probleem.”