Terechte hoogtehuiver

Ik heb er ernstig aan getwijfeld of ik deze column de inhoud moest meegeven die je na deze zin zult aantreffen. Ik ga de fracties van de Hoornse gemeenteraad een compliment geven. Een compliment dat zij in mijn ogen dik verdiend hebben.

In eerdere columns maakte ik wel eens opmerkingen over de hoogtehuiver die een aantal fracties heeft, wanneer we het over een paar woonlagen meer hebben. Er worden dan versleten argumenten genoemd over parkeerproblemen, verkeersoverlast en waardevermindering van omliggend vastgoed. Een veelgebruikte is ook dat het te bouwen pand niet past in juist die omgeving en zonder dat te specificeren wordt dan voorgesteld om de bouw te verrichten op plekken die daar veel beter voor geschikt zijn. En, laten we vooral niet vergeten dat dit niet betekent dat men tegen hoogbouw is!

Deze week mocht de raadscommissie zich buigen over een bouwvoorstelexperiment. Over een omgevingstafel. Wie daar niet eerder van gehoord heeft moet niet denken aan meubilair dat in stadsparken wordt geplaatst. Het is een nieuwe vorm van overleg dat al twee fases doorloopt voordat de raadsleden er in de derde stap aan mogen snuffelen. Prachtig verwoord met kreten als participatie erin en met inbreng van echte deskundigen.  In de toekomst, na het ingaan van de Omgevingswet, zal dit de normale procedure kunnen worden. Ontzettend goed dus dat onze wethouder van de tafel-van-driezaken Arthur Helling hiermee al aan de slag wil gaan. Hoorn sjokt dus niet altijd achter de feiten aan.

De omgevingstafel was al bezig rond plannen om van het gebouw van een uitvaartondernemer bij de Lepelaar ook een woonpand te maken. Gewoon twee verdiepingen op een gebouw dat al twee etages kent en hup! weer een stukje woningnood opgelost! Het plan was al besproken met omwonenden en de plannenmaker had op- en aanmerkingen verwerkt in een keurige presentatie met duidelijke plaatjes in kleur. De eerste fracties dienden zich in de commissievergadering direct aan met bezwaren. De bezwaren die de omwonenden hadden geuit. Daar gaan we weer, was mijn eerste reactie. Ik ervoer de trefzekere voorspelbaarheid van de fracties bij wie je nooit de hoogte kunnen krijgen plus hun ontvankelijkheid voor gejeremieer van omwonenden bij elk voorstel om een paar extra woonetages te realiseren. Uw nimby-klacht wordt onze wens lijken deze fracties telkenmale te adverteren.

Ik hoorde de herhaling van de omwonendenklachten aan die in mijn oren tegenwoordig alleen nog klinken als blablabla. Totdat ik van meer serieus te nemen fracties dezelfde tegenargumenten hoorde. Alle fracties spraken elkaar na en gebruikten nagenoeg dezelfde argumenten en zij deden dit vanuit hun eigen waarneming ter plekke. Bijna alle fracties hebben zich ter plekke op de hoogte gesteld en hebben de bewoners daar gesproken. Wat nog sterker overkwam: men putte zich bijna raadbreed uit in verwijten dat men überhaupt met dit bouwplan was aangekomen. De tekeningen die voor mij duidelijk maakten dat zoveel ophef nauwelijks gerechtvaardigd leek werden door alle sprekers gezien als misleidend. Zelfs Aart Ruppert, de man van ÉénHoorn die zo gloedvol kan betogen dat juist hoogbouwprojecten die ook op stapel staan probleemoplossende aanwinsten voor de stad zijn, wees het resultaat van de voorliggende omgevingstafelexperiment in resolute bewoording af.

Ook alle dames en heren die ik niet schaar onder patiënten met hoogtehuiver wilden bij de uitvaartondernemer niet hogerop en uit aller kelen klonk de eis om direct te stoppen met deze tafel van drie en tevens klonk de oproep aan het college voortaan kritischer te kijken welk plan er geschikt voor kan zijn. De wethouder zegde toe dat het voorgestelde plan ook zijn zegen niet zou krijgen en ik was op dat moment nog steeds niet toe aan het geven van een compliment aan een voltallige raad.

Dat kwam erna, toen ik de foto zag die vanuit de lucht was genomen en waarop duidelijk de betrokken panden te zien zijn. Ik moest ze gelijk geven. Het voorgestelde bouwplan, zo pal op de achtertuin van enkele geschrokken bewoners aldaar moet ook volgens mij zo snel mogelijk in de papierversnipperaar.

Om deze reden zeg ik dus uit de grond van mijn hart: wat goed van jullie, scherpziende raadsleden, dat jullie dit snode bouwplan hebben afgewezen. Ik zal niet meer ronkend taalgebruik bezigen. Het moet natuurlijk wel geloofbaar blijven en er staat natuurlijk nog veel meer op de agenda.

De inhoud van de column is uitsluitend voor rekening van de auteur. HoornRadio/HoornGids is niet ge- of verbonden aan een politieke partij of welke politieke richting dan ook, maar geheel autonoom, onafhankelijk en ongebonden.