Wat te doen met tekorten in het sociaal domein?

HOORNGIDS | Een groot deel van de tekorten in de financiële situatie van de Nederlandse gemeenten en ook die van Hoorn wordt veroorzaakt door hogere kosten voor de jeugdzorg en Wet Maatschappelijke Ondersteuning (WMO). Het Rijk heeft bij de overdracht van het beleid in 2015 naar de gemeenten, er meteen een stevige bezuiniging op gepleegd en dat breekt de gemeenten nu op. Met welke beleidsmaatregelen kunnen die tekorten worden tenietgedaan zonder dat dit ten koste gaat van de hulpverlening? Het Hoornse college wil hierover de mening weten van de raad.

Belangrijk om een beetje zicht te krijgen op het besteden van geld in de zorg is ook het monitoren van het effect van de zorg. Wat wordt er gedaan tegen welke kosten en wat is de opbrengst? Er zijn al beheersmaatregelen genomen die de kosten hebben teruggebracht, maar daarnaast moesten extra zorgkosten worden gemaakt voor bijvoorbeeld de jeugdzorg, waardoor er een tekort bleef.

Vandaar de vraag of en hoe er nog meer moet worden bijgestuurd. Gaat de raad ermee akkoord dat er uit andere bronnen dan de bijdrage voor het sociaal domein geld wordt gehaald?

De raad vindt het moeilijk goed te adviseren. De benodigde informatie schiet tekort. Het is goed dat er al is bijgestuurd door de gemeente. De beschuldigende vinger wijst toch vooral richting het Rijk, dat teveel heeft gekort op het sociaal domein. GroenLinks wijst op het belang om preventief te handelen en ziet niets in het schrappen van vormen van zorg, omdat de zorgverlening dan alleen nog maar vergroot wordt.

De ChristenUnie wil niet dat maatregelen ten koste gaat van de menselijke maat. Meer fracties geven aan dat Hoorn met de reeds genomen beheersmaatregelen goed bezig is. Nog verder gaan mag niet leiden tot verslechtering van de hulp. Wellicht is er winst te halen uit een betere onderlinge samenwerking van de hulpverleningsinstanties en kritisch te kijken naar de bureaucratische en administratieve kant en kosten voor management.

Wethouder Marjon van der Ven geeft aan dat van sommige maatregelen niet in geld is te meten hoeveel het opleverde, maar dat er van kwaliteitsverbetering sprake is wordt wel aangegeven.