Derby

Wethouder Kholoud Al Mobayed had er in de gesprekken met de voetbalvoorzitters met een gestrekt been in gemoeten, vinden meerdere Hoornse raadsleden. Hollandia en Zwaluwen zouden, ook om hun eigen problemen met meer succes te kunnen tackelen, beter kunnen fuseren. De wethouder trachtte te begeleiden bij deze voor elke club moeilijke beslissing, maar het lijkt erop dat ze de buitenspelval nog niet helemaal door had, waardoor het zelfs mogelijk is dat de fusie wordt afgeblazen.

We mogen begrijpen dat beide clubs waarschijnlijk zeer gebaat zijn bij een fusie, maar de voorzitters hebben nogal wat noten op hun zang. Een mooi fluitconcert werd het echter niet. De fusiegesprekken lijken einde wedstrijd te zijn, maar niet elk raadslid is daarvan overtuigd. Aart Ruppert van ÉénHoorn denkt aan een publiekswissel in de tweede helft, waarbij hij graag een vervanger ziet voor de wethouder. Anderen zien wat in een verlenging in blessuretijd. Roger Tonnaer vreest dat Kholoud de beide voorzitters als een soort Angstgegner heeft gezien en zich daarom heeft laten inpakken door een een-tweetje van de heren van de voetbalclubs waardoor ze meteen op 1-0 achterstand kwam.

De gemeente dient als partij geen catenaccio te spelen, maar meer in te zetten op een Gegenpressing. Het zijn de beide voetbalclubs die in de problemen zitten en omdat de gemeente goed garen kan spinnen bij het vrijkomen van een compleet sportveld moet zij balbezit volledig uitbuiten. Counteren, dat had wethouder Kholoud moeten doen. Ze had over de toekomstige subsidies en huurprijs van de velden zelf het balletje hoog moeten houden, om het af te maken met een trefzeker schot van de bal in de kruising.

Kholoud Al Mobayed is eigenlijk veel te lief voor een partijtje tegen voetbalvoorzitters. Zij ziet hun problemen, sterker nog: zij voelt hun problemen en zou daarom niets liever zien dan dat die worden opgelost. De voorzitters zijn niet gek. Die zien dat meteen en dan wordt de ene voorzitter voorzetter en de andere kopt hem erin. Onze commissie- en raadsleden kennen voor het merendeel het spelletje wel. Dat begon voor velen op pleintjes en grasveldjes en daar hoefde nooit een scheidsrechter bij te staan en daar werden de eerste ontdekkingen gedaan op het gebied van tactiek en vals spelen.  

Afgelopen dinsdag was het tijdens de vergadering een langs-de-lijn nabeschouwing. De wethouder ging dan tegen de clubs enigszins onderuit, maar het was beslist geen Schwalbe. In de tweede ontmoeting zal zij worden bijgepraat over het hoe en wat van kansen vergrotende panna’s, volley’s en stiftballetjes. Ik weet niet wie er zal worden ingehuurd als coach en of er nog wat reservespelers op de reservebankjes worden neergezet. Bij de volgende ontmoeting, die ongetwijfeld nog zal komen, moet ze strijdlustiger in het spel zijn. We gaan niet voor gelijk spel, er moet gescoord worden! Doorstoten en we zijn niet eerder tevreden dan dat Kholoud een hattrick scoort.

De clubs zullen wat meer water bij de wijn moeten doen, gaf Kholoud aan. Dat is een totaal verkeerd uitgangspunt. Geen water bij de wijn, maar afdrogen met afmakers! Crosspasses en cirkelpressie! Slidings, strafschoppen en degradatie! Daar zijn die figuren gevoelig voor! Natuurlijk komt er een returnwedstrijd en wij zullen op de tribune zitten. Nog wel met onderling voldoende afstand, zodat we veilig luide en natuurlijk zeer correcte aanmoedigingskreten kunnen brullen en hopelijk niet tot de slotsom komen dat dames- en herenvoetbal terecht niet in dezelfde competitie worden gespeeld.

De inhoud van de column is uitsluitend voor rekening van de auteur. HoornRadio/HoornGids is niet ge- of verbonden aan een politieke partij of welke politieke richting dan ook, maar geheel autonoom, onafhankelijk en ongebonden.