Sinterklaas

HOORNGIDS | Langzamerhand komen de kinderen weer in de ban van Sint Nicolaas. De meesten weten precies wat er op het wensenlijstje moet staan. De speelgoedboekjes zijn al lang binnen. Sommige kleuters hebben hun verlanglijstje mee naar school genomen, maar ik moet het wel heel voorzichtig bekijken, want het is vaak heel mooi versierd en gekleurd. Tenslotte moet het ongeschonden in de schoen voor Sinterklaas.

Na de intocht merk ik nog meer wat voor impact dit feest op jonge kinderen heeft.  Het is voor hen vaak nog moeilijk te bevatten.  Hoort Sinterklaas nou net als een fee en een reus bij de sprookjesafdeling of is het toch allemaal echt? En hoe gaat een kleuter om met het gegeven dat Zwarte Piet of welke KleurenPiet dan ook, op elk moment zomaar door de schoorsteen je huis kan binnen vallen?  Dat het niet alleen leuk is vanwege de cadeautjes, maar ook best spannend zie ik aan het feit dat de tranen soms erg hoog zitten. Ook hebben zij een korter lontje dan anders en soms is er iemand zo maar op het bed in de huishoek in een diepe slaap gevallen. Zelf houden wij het op school zo vlak na de aankomst van de Goed Heiligman en zijn gevolg nog heel rustig.    

Twee weken is lang genoeg om het  thema Sinterklaas centraal te stellen. Maar ja, daar hebben de winkeliers en het Sinterklaasjournaal geen boodschap aan. Tijdens het kringgesprek beginnen de kinderen meteen hun nieuwste ervaringen te vertellen. Op mijn vraag of zij hun schoen al gezet hebben, wordt enthousiast geknikt. Op mijn volgende vraag of er ook wat in zat, is wat meer diversiteit te zien. Sommige kinderen worden beter bedacht dan anderen en ook dat is moeilijk voor ze te begrijpen.

“Ik kreeg in mijn schoen een allèndertje en daar kun je alle daagjes op kijken of Sinterklaas al jarig is” meldt Maaikel enthousiast en als ik vertel dat Sinterklaas ook weer bij ons op school zal komen, springt Dennis van zijn stoel op. “Oh, dan vraag ik of ik die stok van hem weer mag vast houden want dat mocht ik eerst ook”.  “Ik vind het zielig, dat het paard altijd buiten moet blijven staan” zegt Daisy. “Ja, maar dan moet je dat liedje ook maar niet zingen” zegt Frederik-Jan gedecideerd. “Nou dan gaan wij vandaag niet “Sinterklaasje kom maar binnen met je knecht” zingen en zet meteen “Zie ginds komt de stoomboot” in.

Dan vraagt Leon wat eigenlijk een dek is. “Nou, dan gaat hij de tafel dekken” weet Daisy. “Nee hoor” zegt Patrick, “je moet zingen “Hoe huppelt zijn paardje het dak op en neer.” “Nee, dat is veel te gevaarlijk” meent F.J. “Volgens mij is het een dekbed” oppert Stacy. Na mijn uitleg wat een dek op een boot nu precies is, vraag ik “En wat zijn eigenlijk wimpels”? “Dat zijn de haren van een paard” denkt Ronald.  “Nee joh, dat zijn streepjes op het water van de zee” doet ook Rudy een duit in de zak. “En hoe heet die mooie hoed van Sinterklaas?  vraag ik vervolgens. Nu wij tóch bezig zijn. “De mast” roept Stacy opgetogen, maar Lianne meent dat het een punthoed heet. Ook het fenomeen mijter wordt uitgebreid besproken en als het tijd is om te gaan spelen, - het belangrijkste voor jonge kinderen- vindt de grote boot in de klas weer gretig aftrek.

Gelukkig hebben wij veel Pietenpakken voorradig, maar er is maar één Sintjurk met toebehoren. Lucas is vandaag de gelukkige. Hij trekt trots de tabberd aan en ik help hem met de baard. Als ik na een tijdje aan hem vraag “Alles onder controle Sint”? , trekt hij zijn baard omhoog tot voor zijn ogen en zegt geruststellend. “Ik ben Lucas hoor.”