Sint wil alles weten

Het was wat stilletjes langs de kade;
een stoomboot was er niet te zien.
Slechts meeuwen sloegen schouwspel gade
en krijsten verstandeloos bovendien.
Sinterklaas is toch gekomen,
niet per stoomboot moet je weten.
Geen Piet die ketel laat stomen
en benedendeks zich staat rot te zweten.
Toch kwam de sint ook weer naar Hoorn.
Dat blijft hij doen hoor, elk jaar.
Heeft zijn interesse ook nooit verloren
in het politiek gedoe aldaar.

Dus riep hij flux zijn Politpiet,
de Piet die politiek geschoold was
en navraag doet en zelfs geniet
van zuurpruim, saai of zelfs ook grapjas.
En Politpiet, weer veel gezeur?
Niet erger Sint, dan we gewend zijn.
De meesten houden goed humeur
en weinig azijnzeikerds met ongein.
Ze zijn er wel? vroeg sint nieuwsgierig.
Jawel, je vindt ze overal.
Natuurlijk is dat niet plezierig
Andersom is vaker het geval.

Zeg Politpiet, er zijn toch zaken
die in Hoorn niet lekker gaan.
Openlijk zelfs ruzie maken,
elkaar bijna naar het leven staan.
Ach sint, soms loopt het mis een enkele keer.
Men is onduidelijk in de weer,
er komen steeds weer nieuwe vragen
klopt het wel wat men daar zegt?
Wat bleef weg uit de verslagen
Die moeizaam worden overlegd?

Zo is er dan ook het gedoe
rond havenkioskhistorie.
En aandacht hiervoor doet er toe.
Zoveel commotie hier verdorie.
Kom, praat me bij zeg, Politpiet.
Ben jij in dit probleem wat thuis?
Is er iemand die alles overziet?
Ligt het gelijk bij Bram Nijenhuis?
Wel sint, het begon met enthousiasme
Bij Bram, en havencoördinator
en misschien bij wethouder Simon
en ook nog bij de imitator
van het plan waarmee Bram begon.
Ging het wel goed met de procedure?
Was die duidelijk vanaf het begin?
Goed beleid is geen sinecure.
Met rommelig leiden krijgt niemand zijn zin.
Is Hoorn Informatie echt Bram zijn idee
en gaat een ander daarmee aan de haal?
Krijgen we inzicht in het dossier
en blijkt dit te leiden tot een schandaal?

Ach, wethouder Simon, wat ging er toch mis?
Je wilt enthousiast toch zo veel voor de stad.
Wanneer je iets leuks wilt dan hoor je gewis:
wat leuk, maak een plan, dan regel ik dat.
Maar zeker hoort hier een toevoeging bij.
Ze zetten eerst ambtelijk de boel op een rij.
Maar een paar procedures, je weet hoe dat gaat.
Begin verder niets, hoe mooi hij ook praat.
Dit moeten we doen betekent niks meer
dan: het zal vast gebeuren, ooit wel een keer.

Dat doet me denken Piet, zei Sinterklaas,
aan Stichting Stadslandbouw Hoorn dit jaar.
En Chris de Meij speelt daar de baas
maar zijn mooie plan kwam niet voor elkaar.
Veel sterker Sint, zei Piet met een zucht.
Met plannen van hun ging het helemaal mis.
In het begin had het nog wel iets van een klucht
maar gaandeweg ontspoorde van alles gewis.
Veel rode koppen en dreigen met strafrecht.
Chris dacht dat hij niet lang hoefde wachten
en ging aan de slag, het was onterecht
dat zij ondanks vermaning hun kapwerk volbrachten.
Wethouder Simon was toch blij met een bijenoase?
Dat had hij in mailtje immers beweerd?
Was Simons reactie niet meer dan een holle phrase?
Chris bleef maar voortgaan en dat was verkeerd.
Ach Sint, ik denk nu dat Simon
voortaan duidelijker wordt met wat hij bedoelt.
Zijn: leuk, moeten we doen is enkel jargon.
Uitvoering is ambtelijk op veel meer gestoeld.
Praten en zoeken en denk aan de raad.
Plannetjes gaan altijd jarenlang duren.
Verwacht van gemeente geen snel resultaat.
Wil je wat anders? Dan zul je ’t bezuren.

Maar nu iets heel anders, ik hoor Politpiet,
fracties in Hoorn gaan verder samen.
Dat is heel mooi toch, vind je dat niet?
Da’s inderdaad zo, Sinterklaas. Dat kan ik beamen.
Te vaak nog zie je een fractie splijten.
Wie het beter weet dan fractiebaas
is binnen de kortste keren plijte
met medeneming van de zetel.
Maar nu zien anderen mooie kansen
die halen de druk wat van de ketel.
Gelijkgestemden gaan dan chansen
en samen doen lijkt heel vermetel
maar men kan veel meer bereiken.
Samenwerken is beter kijken.
Een grotere fractie verdeelt de taken
en zo krijgt ieders inbreng nut.
De fractie krijgt kijk op de zaken
en fractie-inbreng is geen flut.
VOCHoorn en HOP besloten
samen ÉénHoorn te worden, sint.
Dat samengaan heeft niemand verdroten
omdat iedereen dat prettig vindt.
Wat ook uniek is, Sint, is dit:
er was geen strijd gevoerd om macht.
Oude voorzitters werden gewoon lid.
Men koos een ander om zijn kracht.
Guido Breuker hanteert nu de hamer.
Democratie is zo beter gediend.
Samen sterker en ook bekwamer.
Hoorn heeft ÉénHoorn verdiend.

En Politpiet, de Hoornse hoogbouw,
gaat die echt niet meer omhoog?
Waar blijft architectonische know how.
Gaat men er omheen met grote boog?
Ja Sint, Hoorn is nu eenmaal Hoorn.
Een kleine stad, stelt niet veel voor.
Hoogbouw kan sommigen niet bekoren,
dus echte hoogbouw gaat niet door.
Men bouwt in Hoorn voor velen een woning;
er is daar zeker noodzaak voor.
Met eigen woning ben je een koning
Maar wie nu nog de centen daarvoor?
In Poort van Hoorn wordt straks gebouwd
en ook nog op veel andere plekken.
En Intermaris wordt vertrouwd
maar is verkopen van huizen van de gekke?

Er speelt nog veel meer Sinterklaas.
Niet alles zal in Hoorn mislukken.
Het IKEC komt en biedt soelaas
Men slaagt erin dat door te drukken.
Ooit komt de dag dat het virus
dat bij ons corona heet
niet meer dichterbij hier is,
dan eindigt ook het grootste leed.
Politpiet bleef Sint lang spreken
over alles wat in Hoorn gebeurt
Fracties werden vergeleken
en mild gedacht over wie daar zeurt.
Zo bleef de sint goed op de hoogte
van alle zaken klein en groot
en wie wat waarvan wel gedoogde
en wie er slim was en wie malloot.
Sint ging zijn verder tijd nu wijden
aan wie hem toch het liefste vind
Nu even politiek vermijden
en alle aandacht voor het kind!