Over rare fratsen en stille hoop

Het zou best eens waar kunnen zijn dat wethouders naar een iets hogere versnelling willen schakelen, om zo een noodzakelijke oplossing te bespoedigen en dat er dan op de keper beschouwd iets minder zorgvuldig is gekeken of werkelijk elk ambtelijk of procedureel paadje helemaal is langs gefietst. Wanneer voor de grote lijn bij een flinke meerderheid van de raadsleden een gevoel van opluchting is dat er eindelijk wat schot in de zaak zit en dat gevonden wordt dat je dan niet moet zeuren over proces vertragende kleinigheden, hoe fout is dat dan?

Het is werkelijk fout wanneer daardoor iets in gang wordt gezet, waardoor een grote groep burgers meer de dupe worden dan door een meerderheid van de raad was ingeschat. Ik vraag me dit af naar aanleiding van twee acties van de fractievoorzitter van de grootste Hoornse fractie, die in de recesperiode al aan de bel hing omdat er te vroeg een kapvergunning was aangevraagd voor bomen die in de weg zouden staan bij het te bouwen IKEC. Hij vond het typisch iets voor dit nieuwe college om dat soort zaken te regelen in de tijd dat de raad op vakantie was. Daarna kwam hij met een beschuldiging bevattende vraag over de in juni gehouden stemrondes tijdens de verkiezing van de wethouders.

In het eerste geval zou Roger Tonnaer, over hem heb ik het hier, met enig zoeken een punt kunnen hebben. Dat leek het geval te kunnen zijn, toen de kapvergunning kort na zijn vraag werd veranderd. Een en ander is iets te snel verlopen vanwege het tempo waarin de gemeente een hoop verloren tijd wilde inhalen. In het tweede geval slaat de vraag nergens op. En zelfs wanneer er ergens een gerede grond zou kunnen bestaan voor zijn twijfel over de gevolgde stemprocedure, dan nog zou je zijn vragen in beide gevallen niet kunnen zien als een poging om iets goeds te bereiken. Integendeel zelfs.

Roger Tonnaer laat met zijn vragen zien dat hij een ontzettend slechte verliezer is. De druiven zijn zuur en kennelijk levert de consumptie ervan een zuurpruim op. De bouw van het IKEC is volgens velen, en zeker uit de onderwijswereld en de ouders van kinderen voor wie een IKEC een uitkomst betekent, veel te lang opgehouden door vertragingstechnieken waarover raadsfracties nu eenmaal mogen beschikken. Fractie Tonnaer heeft zich hier in de afgelopen jaren niet onbetuigd gelaten. Zijn verzet tegen de locatie en de koppeling met woningbouw om alles enigszins betaalbaar te houden heeft hij nooit opgegeven. Zijn vragen over het kappen van bomen hebben als enig doel de bouw verder te vertragen.

De vraag over de stemrondes waar iedereen met de neus bovenop zat en die niet stiekem door een paar louche raadsleden of ambtenaren zijn behandeld, toont ook zijn onverwerkte teleurstelling over het feit dat andere fracties liever niet meer met hem wilden verdergaan. Hoe sneu is dat? Wil hij weten wie van zijn fractie een positieve stem uitbracht voor de wethouders? Wil hij duidelijk maken dat hij tegen de benoeming van alle wethouders stemde? Ik vind het beschamend en zijn fractie heeft dit beslist niet verdiend! In zijn fractie zitten raadsleden die je absoluut niet zou willen bekijken als rancuneuze zoekers naar zand om dat in de lopende machinerie te gaan gooien. Ik zie ze vooralsnog niet als plegers van eerbaarheid schendende handelingen met een kleine insectensoort. Hoort dit bij het politieke handwerk dat hij zijn jongste fractielid, Renzo van Houten, wil meegeven? Moet hij dit doen van zijn medebewoners van de Nieuwe Steen? Ik zie zijn fractiegenoten gelukkig nog niet allemaal dezelfde politieke mores hanteren.

Sterker nog, wanneer ik Marieke Rijk van Fractie Tonnaer bezig hoor met raadswerk, dan past mij slechts respect voor de wijze waarop zij dat doet. Weet je, ik dacht ineens aan de kans voor de fractie om onder een andere naam verder te gaan. Niet Fractie Rijk, maar er is vast en zeker een naam te bedenken die recht doet aan oprechte pogingen de stad op een mooie manier verder te helpen. Desnoods het bijna verwarrende Sociaal Liberaal Democraten Hoorn. Roger Tonnaers eigen houding heeft echter helemaal niets te maken met deze drie karakteriserende termen. Ik beloof nu plechtig geen rare opmerkingen te maken over de positie van Roger Tonnaer wanneer hij besluit om als backbencher nog even deel uit te maken van deze fractie.

Ik moet bekennen dat ik regelmatig heel naïef kan zijn. Ik kan zomaar nog eens terugdenken aan de tijd dat ik veel respect had voor Roger Tonnaer. En wanneer ik de moeite zou nemen om af te wegen wat hij voor goeds heeft betekend voor de stad, dat zou ik het ook zonde vinden dat hij zelf op een stuitende manier bezig is de balans te verprutsen. En daarin hanteert hij helaas geen vertragende tactieken. Ik wens de fractieleden van Fractie Tonnaer nog veel wijsheid en sterkte totdat Roger tot mooiere inzichten komt.

De inhoud van de column is uitsluitend voor rekening van de auteur. HoornRadio/HoornGids is niet ge- of verbonden aan een politieke partij of welke politieke richting dan ook, maar geheel autonoom, onafhankelijk en ongebonden.