Demente buuf

”Ik word helemaal gek”. Het is veelal de openingszin als buurvrouw Greta weer eens heeft aangebeld. Ze is dan weer boos op iemand of teleurgesteld over een instantie die zich met haar schijnt te moeten bemoeien. Tijd om koffiedrinkend even bij te praten.

Bij buurvrouw is enige tijd geleden vasculaire dementie vastgesteld. Daarbij horen symptomen als geheugenverlies, taalstoornissen en desoriëntatie. 
Bij buurvrouw manifesteren deze beperkingen zich in bijna al haar dagelijkse bezigheden. Die zijn bepaald niet omvangrijk te noemen, maar zelfs de eenvoudigste handelingen kunnen problemen opleveren. Zoals op tijd opstaan. Onlangs heb ik een uiterst simpele wekker voor haar aangeschaft omdat ze tweemaal per week ergens heen gaat waar ze op een vast tijdstip voor wordt opgehaald door de regiotaxi. Die wekker moest voldoen aan de eis dat deze eenvoudig in gebruik was. Is gelukt: knop omhoog om ’m aan te zetten, knop omlaag om de zoemer te laten stoppen. 

Dinges

Zodra Greta iets tracht te vertellen komt daarin met grote regelmaat het woord ’dinges’ voor. Het juiste woord kan ze dan even niet vinden en daarvoor in de plaats komt dan dit woordje. Als ik haar zeg dat ik haar met 10 keer het woord dinges in 1 zin niet kan volgen kan ze er soms zelf nog om glimlachen. Die momenten van een sprankje levensvreugde worden overigens steeds schaarser. Buurvrouw heeft nog maar weinig trek in het leven. Te begrijpen, want ze tast over veel zaken volledig in het duister. Zo is het haar nog steeds niet duidelijk waarom er in vredesnaam iemand anders over haar financiën en de zorg gaat. Ze vindt dat ze dat makkelijk zelf kan, al geeft ze toe dat ze wel hulp nodig heeft om geld uit de geldautomaat te halen. Ook overkomt het haar met enige regelmaat dat ze niet meer weet of ze nu van of naar het winkelcentrum onderweg was. Gelukkig komt een medewerkster van Omring geregeld bij haar langs. In haar heeft Greta wel vertrouwen. Ook al omdat deze medewerkster buiten de reguliere uren dingen voor haar regelt. Zoals een bezoek aan het kerkhof. 
Een hels avontuur
De auto heeft ze enige tijd geleden al in de verkoop gedaan. De levensgevaarlijke ritjes in of net buiten Hoorn bezorgden haar steeds vaker het gevoel te zijn ontsnapt aan een hels avontuur.  
Buuf heeft het sowieso niet getroffen in het leven. Een weinig liefdevolle jeugd, voor een deel grootgebracht buiten een beschermde omgeving, getrouwd om te ontvluchten uit die omgeving met de verkeerde man. Met hem kreeg ze twee dochters, waarvan één is overleden en met de andere geen contact. En de tweede man in haar leven is haar jaren geleden al ontvallen. Ze bezoekt met enige regelmaat diens graf daar ze aan hem nou juist wel met vertedering terugdenkt. Voor de rest heeft ze niemand. Eigenlijk ziet ze er best wel naar uit om in een tehuis te gaan met gelijkgestemden. Daar schijnt zicht op te zijn. Ik help haar waar ik kan. Maar soms zou je instanties of hogere machten wel eens een zetje willen geven.