Tunnelvarianten 2

Column van Sjaak Grosthuizen

Mevrouw Grosthuizen en ik rijden in Zwitserland om in andere kantons te kunnen komen met enige oprechte bewondering de een na de andere tunnel door. Korte tunneltjes van net aan honderd meter, maar ook tunnels van meerdere kilometers lang. Kosten noch moeite zijn gespaard om reizen door dit Alpenland gerieflijk en vlot te laten verlopen. Ooit kon men slechts met de grootste moeite een bergpas doortrekken om ergens anders te komen. Tunnels in Zwitserland: je kunt er bij wijze van spreken niet genoeg van hebben. Grif betalen we elk jaar wanneer we daar willen vertoeven een vignet van enige tientjes voor.

Ook in Nederland hebben we tunnels op plaatsen waar dit het noodzakelijk is. Ik kan ervan genieten. Maar er zijn plekken waar de noodzaak niet duidelijk is. In Hoorn bijvoorbeeld. Daar is gesteggeld en onderzoek gepleegd naar nut en noodzaak en het hoe dan. Hoe diepgaand is een onderzoek naar een toegangstracé tot de binnenstad zonder tunnel geweest? In oktober vorig jaar moest ik bijkomen van de schrik, omdat er alleen nog maar gekozen kon worden uit twee tunnelvarianten. Ondanks dat ook uit anti-tunnelhoek nog pogingen werden gedaan om aandacht te vragen voor een toegangsweg zonder tunnel, heeft het college kennelijk gewoon gekozen voor hun eigen wens om een tunnel te laten graven, omdat daar nu een meerderheid in de raad voor gevonden kon worden.

Bewoners in de buurt waar beide varianten beslist opgemerkt zullen worden mochten alvast even proeven aan de concepten en waar geopperd werd dat dit hier en/of daar meer overlast zou kunnen veroorzaken dan hen lief was, werd direct gezegd dat niet alles nog helemaal rond was, want het onderzoek is nog niet afgerond. Ik kreeg direct een flashbackmomentje uit de tijd dat ik nog bezig was een eerbiedwaardig vak te leren, tijdens de allereerste pogingen van overheden en directies om het fenomeen inspraak te gaan hanteren om rellen en bezettingen te voorkomen. Het begrip repressieve tolerantie paste uitstekend bij de manier waarop studenten en ander onrustig volk werd ingepalmd en voor tegendiscussie onschadelijk gemaakt.

Nergens is er meer sprake van het afblazen van tunnelideeën. Werd in afgelopen jaren nog gepoogd de binnenstad autoluw te krijgen, lijkt dit nu volledig ondergesneeuwd in kulargumenten. We dienen kennelijk zo vlot mogelijk aan de andere kant van de spoorlijn te moeten komen om daar een parkeerplaats te zoeken. Er wordt ook al nauwelijks gesproken over het bereiken van het stadsstrand. In welke fractie wordt nog voorzichtig omgegaan met leden die het wachten bij een spoorwegovergang als een traumatische gebeurtenis hebben ervaren? Ik mis wel vaker iets, maar is er een rapport gemaakt dat juist aantoont dat het aanleggen van een tunneltje een enorme economische impuls voor de stad betekent?

Het traject komt hoe dan ook langs of dwars door een stukje nieuwe stad. Daar woont nog niemand dus veel gemekker hoef je niet te verwachten uit die hoek. En wie daar gaat wonen, heeft zelf gekozen voor de nabijheid van een drukke toegangsweg. Ik neem aan dat de weg een drukke zal zijn, want je mag het wel heel erg cynisch noemen wanneer verwacht wordt dat het een rustig weggetje zal worden.

In het najaar zal de discussie over de tunnel langzaam verstommen nadat een keuze is gemaakt en de eerste schep door graafmachines zal worden genomen. Misschien wel plechtig door de wethouders van tunnelzaken René Assendelft en Axel Boomgaars. Met voor de gelegenheid een helm op en in kleding waar best een klodder modder op mag komen. En in de wetenschap dat wanneer die tunnel er eenmaal een tijdje ligt niemand meer gaat jeremiëren over de betaling van het werk, dat nog enige decennia op de gemeentebegroting zal prijken. Ik ben ontzettend benieuwd of ik dan ooit van iemand te horen krijg dat het toch maar een zegen is, zo’n weg met tunnel naar de binnenstad.

Wanneer je mij dat over enkele jaren hoort zeggen, moet je je zorgen gaan maken of mevrouw Grosthuizen nog in staat is mij thuis te verzorgen. Geloof me, ik ben dan goed de weg kwijt. Dan wil ik sterven in Zwitserland.

De inhoud van de column is uitsluitend voor rekening van de auteur. HoornRadio/HoornGids is niet ge- of verbonden aan een politieke partij of welke politieke richting dan ook, maar geheel autonoom, onafhankelijk en ongebonden.

Sjaak Grosthuizen schrijft zijn column_Tunnelvarianten 2 Sjaak Grosthuizen schrijft zijn column_Tunnelvarianten 2