Over politici en randdebielen

Het is wel eens gebeurd dat ik nogal gemakkelijk opmerkingen maakte over activiteiten van raadsleden, waardoor die raadsleden zich misschien wat ongemakkelijk gingen voelen. Nu is het niet erg wanneer politici af en toe kritisch worden bejegend, want je wilt toch dat deze groep mensen bij uitstek scherp blijft voor het welzijn van de stad en haar bewoners.

Heel af en toe worden via de social media kreten geslaakt over politici die nergens op slaan. Politici werken tegenwoordig onder een minimum aan vertrouwen en dat is niet terecht waar het een groot deel van deze beroepsgroep betreft. Natuurlijk kennen we in de afgelopen jaren politici die de top van de apenrots bereikt hebben en die de samenleving bepaald geen goed hebben gedaan. Dat die leden voor rotte vis worden uitgemaakt is vanzelfsprekend niet erg fatsoenlijk, maar ik zal er niks over zeggen.

Mensen die standaard alle politici verguizen, ook de lokale, zijn niet goed bij het hoofd en/of gewoon onbeschofte pummels die je op geen enkele manier serieus moet nemen. Dat doe ik ook niet. Ze hebben geen gelijk. Het is ze nauwelijks kwalijk te nemen, want ze zijn totaal hersenloos. Daar heb ik weer geen gelijk in, want met medische apparatuur zijn wel degelijk hersenen waar te nemen bij de meesten, maar er is ooit iets misgegaan met het leren gebruiken ervan. Niet dat zij daar zelf last van hebben, maar alles en iedereen wat en wie onbekend is, wordt ervaren als raar en dat wordt vertaald in primitieve kreten. Het vreselijke is dat er heel af en toe eentje zelf politicus wordt.

Ik kan meepraten over lokale politici, want ik zie ze wekelijks in commissie- of raadsvergaderingen. Wat ik wel dien te bedenken is dat zij niet slechts op die momenten politicus spelen, ze zijn dat ook op andere momenten. Er zijn er die dat 24/7 zijn en de overigen zitten daar niet ver van af. Ik ontdekte dat deze week weer eens opnieuw. Het is wel zo dat dit soort ontdekkingen met enige regelmaat opnieuw gedaan moeten worden, want respect voor wat politici doen is helaas erg sleets.

Deze afgelopen week werden de plannen rond de de PB besproken en besloten. PB staat voor programmabegroting en elk jaar zet dit de raadsleden voor het blok. Er moet geld worden gereserveerd of bezuinigd en er is gelegenheid om, zelfs wanneer grote bezuinigingen wachten, zaken aan te dragen waaraan evengoed geld moet worden uitgegeven. Denk niet dat men geheel onvoorbereid naar deze vergadering gaat. Vanaf 6 oktober zijn er behalve de reguliere vergaderingen waar wij als zeer belangstellend publiek ook bij mogen zijn, andere bijeenkomsten georganiseerd om alle ins en outs te leren kennen en er politiek voordeel mee te doen, naast de unieke kans om ook iets voor de gewone burger te doen. Er zijn maar liefst tien georganiseerde momenten geweest om informatie aan te horen, uitgelegd te krijgen, raadsinstrumenten te bedenken en dan zijn er daarnaast nog de fractievergaderingen waarin men als fractie kan zoeken naar het eigen geluid in de politieke arena.  

Dat is een heleboel tijd en een heleboel aandacht voor de goede zaak en in de openbare vergaderingen kun je waarnemen hoe al die informatieve sessies geland zijn. Naast de genoemde informatiemomenten hebben diverse fracties ook tijd genomen om elkaar te polsen over zaken die van enige levensbelang zijn. Zelf vind ik het te waarderen wanneer er in de kop van de motie of amendement de logo’s prijken van minstens vier fracties. Met de tot elf geslonken hoeveelheid fracties moet dat goed te doen zijn, hoewel er ook moties en amendementen blijven voorkomen vanuit één fractie. Dat hoeft niet per se verkeerd te zijn.

Ik heb ook momenten in mijn leven gekend dat ik met enige trots of zelfgenoegzaamheid kon vaststellen dat ik als enige in een gezelschap een aparte goed te verdedigende stelling had ingenomen. Meestal kwam dan wat later het inzicht dat eerder overleg tot een nog iets beter inzicht kan leiden. Ik gun elke politicus de ervaring van uniciteit, wanneer dat scherpere inzicht door gezamenlijk denken ook maar een plek gaat krijgen. Ik ga niet garanderen dat de serieuze benadering van onze Hoornse politici zal leiden tot een toekomst zonder zorgen, maar we worden niet bestierd door halve zolen en complete randdebielen. Die zullen zich wel weer presenteren, wanneer zij op Facebook, X of Instagram een politicus zien langskomen.

De inhoud van de column is uitsluitend voor rekening van de auteur. HoornRadio/HoornGids is niet ge- of verbonden aan een politieke partij of welke politieke richting dan ook, maar geheel autonoom, onafhankelijk en ongebonden.