Effe wachte …

Af en toe probeert iemand die met de gedachte rondloopt dat ik wel een antwoord op een dringende vraag over politiek of bestuur zal weten bij mij een alles verklarend antwoord te vinden, terwijl ik dan alleen maar een vermoeden kan uitspreken, die meer gebaseerd is op cynische veronderstellingen dan op echte kennis.

Zo’n vraag komt af en toe bij mijzelf op en hoewel niemand op dat moment op een antwoord daarop zit te wachten blijft bij mijzelf die verwachting voortleven. Een voorbeeld: waarom duurt het altijd zo godsgruwelijk lang eer de overheid een oplossing op een prangende vraag kan laten zien? Hierbij kun je natuurlijk denken aan grote nationale kwesties die zelfs verkiezingen drastisch kunnen beïnvloeden. De opvang van asielzoekers bijvoorbeeld. Hoe komt het dat een groot deel van de bevolking dan niet zegt dat je, om andere problemen rondom de opvang te vermijden, moet zorgen voor een vlotte afwerking van de aanvraag en het fatsoenlijk onderbrengen van personen die in Nederland een eind willen zien komen aan een opeenstapeling van ellende en tegenslagen die zij hebben moeten doorstaan en waar in dit land nog een hele serie door een regering zelf gecreëerde opvangellende moet worden doorstaan?

Ook op lokaal niveau worden oplossingen bedacht die pas jaren na voorstellen om er iets aan te doen worden gerealiseerd. Waarom moet het zo lang duren? Weer een voorbeeld en daarna nog een. Het verbouwen van het Westfries Museum is voorlopig niet klaar. Ruim twee jaar geleden is men begonnen met de verbouwplannen door er een budget voor af te spreken. Ga er maar van uit dat het ontwikkelen van het idee om een verbouwing te starten al geruime tijd daarvoor heeft plaatsgevonden. Dit jaar is de aanbestedingsronde gestart en op dit moment willen twee Hoornse fracties daar een halt aan toeroepen om een deel van de plannen ongedaan te maken en zo de groeiende bouwkosten tegen te gaan.

Tussen het tijdstip van budgetafspraak en nu zijn de te verwachten bouwkosten behoorlijk budget overschrijdend geworden. Uitstel en nieuwe aanbestedingsronde zal een bedoelde kostendaling gegarandeerd weer teniet doen. Twee jaar van overheidsarbeid heeft nog niet geleid tot het daadwerkelijk starten van de renovatie en het uiteindelijke resultaat is op korte termijn absoluut niet te verwachten. Intussen blijven bouwkosten met verontrustende snelheid stijgen.

Nog een voorbeeld: de bouwplannen van het wijkje de Rozenbuurt bij Zwaag. Ik heb nog wat herinneringen aan besprekingen tijdens de raadsvergaderingen in de vorige bestuursperiode. De gemeente bouwt daar niet zelf, maar er moet natuurlijk wel groen licht worden gegeven. Vanaf 11 juni 2020 is een Facebookpagina te bezoeken over deze nieuwe buurt. De eerste sociale huurwoningen daar zullen pas eind 2024 gebouwd worden. Ik denk maar even niet aan het bouwen van het Integraal Kind- en Expertise Centrum (IKEC) waarvoor in 2016 al plannen werden ontwikkeld en die in 2025 zullen zijn verwezenlijkt.

Ik snap dat een goed bestuur nodig is, maar zijn we niet een flink stuk doorgeschoten in ambtelijke procedures? Natuurlijk kan het een tijdje schelen wanneer je participatierondes uitsluit, maar in hoeverre zorgen die voor een enorme vertraging? Ik houd ook mijn hart vast voor de intensief meedenkende Hoornse fracties, die er steevast in slagen plannen erg lang op te houden met verzoeken om nader onderzoek en inschakelen van elk denkbare vertragingstechnieken. Zijn zij minder erg dan de personen die expres bezwaarschriften indienen met de hoop in aanmerking te komen voor een vergoeding?

Ik blijf hoop houden op oplossingen van het probleem van woningtekorten. Tegelijkertijd dank ik, als atheïst, God op mijn blote knieën dat ik niet het lot draag van arbeidsmigrant, asielzoeker of startende zoeker naar zelfstandig wonen. Ik en nagenoeg alle leeftijdsgenoten en enkele generaties na mij zijn er een beetje gevrijwaard van gebleven. Ik voel me daar best een beetje schuldig over en ik vrees dat ik in een tijd heb geleefd waarin heel veel prachtige procedures zijn bedacht. Ik heb er niet aan bijgedragen, maar toch mijn diepst gemeende excuses daarvoor.

De inhoud van de column is uitsluitend voor rekening van de auteur. HoornRadio/HoornGids is niet ge- of verbonden aan een politieke partij of welke politieke richting dan ook, maar geheel autonoom, onafhankelijk en ongebonden.