Nationaal kampioene gaat in Hoorn door met winnen

ingevoerd op 8-2-2007

Daniëlle Bekkering was goed in Oostenrijk, en die vorm nam de Groningse mee naar ijsbaan De Westfries in Hoorn. Daar zegevierde ze woensdag in de eerste nationale wedstrijd. Elma de Vries en Helen van Goozen hadden het nakijken.
De vrouwen spaarden zichzelf bepaald niet op het ijs van de drukbezochte nieuwe baan in Hoorn.

Onder het toezend oog van Johan-Olav Koss zat het tempo er vanaf het begin goed in, en de vele aanvallen maakten de wedstrijd het aanzien meer dan waard. De legendarische Noor, viervoudig Olympisch kampioen, was naar Hoorn gekomen als assistent-ploegleider van Right to Play, de formatie van Helen van Goozen, en stond op het ijs naast zijn voormalige rivaal Falko Zandstra. Het tweetwal genoot, maar zag ook dat er niemand was die de gelegenheid kreeg het peloton op een ronde achterstand te zetten.
Ook Mariska Huisman niet. De West-Friese van de organiserende sponsor Zuidema Kranen probeerde het in de slotfase heel dapper op haar nieuwe thuisbaan. Rondenlang probeerde Huisman uit de greep van de groep te blijven, maar met nog twee ronden op het bord strandde haar poging. De ploeg van NLT schroefde het tempo zodanig op, dat Huisman niet meer kon volharden in haar poging. Die arbeid van NLT verbaasde Daniëlle Bekkering. De kersverse Nederlands kampioene becijferde juist dat haar ploeg aan de bak moest om de vluchtende Huisman terug te halen, toen ze het blauw van NLT voorop zag. ,,Ik weet niet waarom ze dat deden, maar ik was er wel heel blij mee. Nu hoefden wij zelf niet aan het werk.’’ In de laatste ronde denderde het treintje van DSB over alles en iedereen heen. Alleen Helen van Goozen kon nog volgen, en kwam nog heel dicht in de buurt van Bekkering. Maar die hield uiteindelijk ploeggenote De Vries en Van Goozen achter zich.

Bekkering hechtte niet alleen waarde aan haar overwinning, maar zeker ook aan de hernieuwde kennismaking met kunstijs. De ploeg van DSB keerde pas maandag terug naar Nederland, en de Groningse had nauwelijks de gelegenheid gekregen iets te doen. ,,Daarom was dit prettig’’, vond Bekkering. ,,Je wint op natuurijs aan kracht, maar verliest techniek. Op natuurijs is je slag toch wat slordiger, wat korter. Hier moet je weer echt goed gaan schaatsen.’’ Bekkering constateerde wel dat ze niet de enige was die goed terugkeerde van de Weissensee. ,,Je merkt dat er een heleboel fit en sterk zijn. Er werd vanavond enorm hard gereden.’’